จำนรรจ์, จำนรรจา หมายถึง [-นัน, -นันจา] (กลอน) ก. เจรจา, พูด, กล่าว.
น. ยอดรวมที่กําหนดนับไว้เป็นส่วน ๆ.
(คณิต) น. จำนวนใด ๆ ซึ่งอาจเป็นจํานวนตรรกยะหรือจํานวนอตรรกยะ.
(คณิต) น. จํานวนเชิงซ้อน a + bi เมื่อ b + o.
(คณิต) น. จํานวนที่มีองค์ประกอบ ๒ ส่วน เขียนได้เป็น a + bi โดย aและ b เป็นจํานวนจริง และ i๒ = -๑.
(คณิต) น. จํานวนที่สามารถเขียนให้เป็นรูปเศษส่วนได้ โดยทั้งเศษและส่วนต้องเป็นจํานวนเต็ม และส่วนต้องไม่เท่ากับศูนย์, จํานวนที่สามารถเขียนให้เป็นรูปทศนิยมไม่รู้จบประเภทซํ้าได้ เช่น เศษ ๑ส่วน ๙ (เท่ากับ ๐.๑), เศษ ๑๒ ส่วน ๙๙ (เท่ากับ ๐.๑๒).
(คณิต) น. จํานวนที่เป็นจํานวนนับ, จํานวนนับติดเครื่องหมายลบหรือศูนย์.
(คณิต) น. จํานวนที่เกิดจากการนับ จำนวนที่ใช้แทนการนับ ได้แก่ ๑,๒, ๓, ๔ ... .